Prawo Stokesa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Prawo Stokesa – prawo określające siłę oporu, działającą na ciało w kształcie kuli, poruszające się w płynie (cieczy, gazie lub plazmie). Zostało odkryte w roku 1851 przez George'a Stokesa . Prawo wyraża się wzorem: gdzie: – siła oporu, – lepkość dynamiczna płynu, – promień kuli, – prędkość ciała względem ...